De halleluia-acclamatie

Bij veel vieringen in onze kerken is deze acclamatie vóór het evangelie nog minder dan een ondergeschoven kind: zij wordt vaak gewoon weggelaten! Dat is toch wel heel jammer, want men laat dan de gelegenheid voor een waardevol liturgisch moment aan zich voorbijgaan, een moment waarop voor de deelnemers aan de viering zowel iets te zien, te horen, te ruiken als te doen valt. Zo’n uitgelezen kans voor een echt actieve deelname aan een viering zou je toch altijd moeten benutten.

Lees verder

Muziek en zang tijdens het vieren van de sacramenten

Geen liturgische viering zonder zang! Tenminste: zo zou het eigenlijk moeten. Maar de praktijk is vaak nog anders.

Dat de praktijk van de zang tijdens het vieren van de sacramenten op velerlei gestalte kan plaatsvinden, is een goed gegeven. Immers niet altijd is er een koor beschikbaar.Lees verder

De acclamatie

Als een begaafd spreker een gloedvolle rede houdt, wordt hij of zij regelmatig onderbroken door applaus. Boven het applaus uit hoor je soms mensen luid ‘bravo!’ roepen, alsof het applaus alleen nog niet genoeg is. Zo’n spontane uitroep om bijval uit te drukken met een spreker, noemen we een acclamatie. Een acclamatie kan ook gewoon uiting geven aan blijdschap of vreugde.

Lees verder