Pater Nico Wesselingh (1927-2021)

Nico Wesselingh werd op 12 november 1927 geboren in Hazerswoude-Rijndijk op de boerderij Oud- Groenestein in het grote, muzikale gezin Wesselingh. Er werd thuis veel gezongen, alle kinderen leerden een instrument bespelen, de jongens zongen in het kerkkoor onder leiding van vader Wesselingh, de meisjes op andere koren.

Nico had weinig ambitie om boer te worden. Een bezoek aan de Sint-Paulusabdij in Oosterhout in 1947 werd bepalend voor zijn leven. Het Benedictijns ideaal van bidden en werken in een gemeenschap in het kader van een rijk liturgisch leven sprak hem aan.

Als voorbereiding op zijn intrede ging Nico studeren aan de Latijnse School in Gemert, een opleiding voor ‘late’ roepingen. Op 27 mei 1954 legt hij in de Sint-Paulusabdij professie af en op 21 december 1959 wordt hij priester gewijd in de kapel van de Benedictinessen aan de Poolseweg in Breda, waar zijn zus Marie (zr. Gertrudis) was ingetreden.

In de Sint-Paulusabdij was p. Nico imker, elektricien, portier en zorgde hij voor de boomgaard. Daarnaast ontstonden er in de loop van de jaren vele pastorale contacten. Zijn welluidende stem, zijn muzikale kennis en bekwaamheid kwamen in de abdij uiteraard aan bod. Hij was lid van de schola cantorum en assistent-organist. Daarnaast was hij belast met de zorg voor het grote Pels-orgel dat in 1956 was gebouwd voor de nieuwe abdijkerk.

In 1968, op het moment dat het Nederlands vanaf 1966 zijn voorzichtige intrede had gedaan in de liturgie van getijden en Eucharistie, werd p. Nico koorleider. Samen met enkele andere monniken (p. Frans Vromen, br. Sjef Moelands) werd in de abdij gewerkt aan een Nederlandstalig repertoire van psalmtonen, antifonen, responsories en hymnen voor de getijden. Na verloop van enige jaren werd p. Nico lid van de zogenaamde ‘Zangcommissie’ van de Intermonasteriële Werkgroep voor Liturgie (IWVL), een samenwerkingsorgaan van de Nederlandse en Vlaamse monastieke kloosters. Samen met zijn collega-componisten (onder anderen Michael Stumpel OCSO, Hans Brüggen OSB, Alex Werbrouck OSB) werd er veel werk verzet. Zo ontstond in de loop van circa dertig jaren het Abdijboek in al zijn onderdelen en het Boek der Psalmen. Hieraan heeft p. Nico een zeer grote muzikale bijdrage geleverd. Veel materiaal uit het Abdijboek heeft zijn weg gevonden naar de parochieliturgie, met name via de Gezangen voor Liturgie (GvL). Daarnaast heeft hij toonzettingen verzorgd van de Passieverhalen, prefaties van Eucharistische Gebeden, acclamaties en het Onze Vader.

Gregoriaans bleef zijn belangstelling houden, ook omdat in de Sint-Paulusabdij dagelijks Gregoriaans gezongen werd in de Eucharistieviering. P. Nico verdiepte zich in de vernieuwde inzichten van de semiologie en de daaruit afgeleide uitvoeringspraktijk. Hij maakte publicaties van pater Cardine van Solesmes toegankelijk, schreef er zelf over (Basiscursus Gregoriaans) en maakte koren vertrouwd met de nieuwe inzichten. Dankzij zijn inspanningen en contacten met de abdij van Solesmes kwam er in de GvL een katern ‘Gregoriaans voor Volkszang’.

Binnen de diocesane NSGV van het bisdom Breda was p. Nico van 1977 tot 1998 bestuurslid. Deze activiteit was niet alleen bestuurlijk maar ook heel praktisch, in de bijeenkomsten van de vele koorkringen die indertijd actief waren.

Op het landelijk niveau van de NSGV is p. Nico lid geweest van de werkgroep Gregoriaans, de werkgroep Liturgische Muziek en de werkgroep Wisselende Gezangen.

Vanaf 2006 woonde hij met zijn medebroeders uit de Sint-Paulusabdij in Zuiderhout in Teteringen. Ook daar heeft hij jarenlang dagelijks in de kapel voorgezongen in de vespers. 21 December 2019, kort voor de coronapandemie vierde hij in een grote kring van familie en vrienden zijn zestigjarig priesterfeest. Naast de feestelijke Eucharistie met een familiekoor was er in de middag een muzikaal programma van liederen van Jules de Corte, vriend van de familie Wesselingh, door zoon Ernst de Corte. Daarna werd het stil rondom p. Nico, zoals het stil werd in de wereld van de kerkmuziek.

Zondagmorgen 3 oktober 2021 overleed p. Nico. Hoe bijzonder was het om met velen weer te mogen zingen bij zijn uitvaart, zowel in de avondwake in de kapel van Zuiderhout als in de abdijkerk van de Sint-Paulusabdij in Oosterhout. Zo bracht p. Nico bij zijn afscheid opnieuw veel mensen bijeen in dank en lofzang.

Han Akkermans, voorzitter DCLM